Na pssite.com możecie przeczytać moją bezspoilerowa recenzję filmu Kapitan Ameryka: Wojna Bohaterów. Dla osób, które widziały już film lub nie oglądały, a chcą być na bieżąco przygotowałem poniższy, dużo bardziej szczegółowy tekst (ze spoilerami), gdzie oprócz opinii znajdzie się również analiza i trochę spekulacji co do przyszłych wydarzeń Kinowego Uniwersum Marvela.
KONFLIKT
Film zaczyna się od akcji nowych Avengers w Lagos. Kapitan Ameryka po miesiącach poszukiwań namierzył wreszcie Rumlowa aka Crossbonesa. Spektakularna akcja kończy się śmiercią kilkunastu cywili, a kilkadziesiąt osób odnosi rany. To wydarzenie, a także pamiętna inwazja Chitauri na Nowy Jork (Avengers), wojna S.H.I.E.L.D. z Hydrą (Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz) oraz, przede wszystkim, latające miasto Sokowia (Avengers: Czas Ultrona) sprawiło, że ONZ stworzyło akt rejestrujący wszystkie posiadające ponadnaturalne zdolności jednostki. W komiksach z serii Civil War akt rejestrujący superbohaterów powstał w wyniku wielkiej eksplozji spowodowanej przez mutanta, w której zginęło kilkaset osób, w tym mnóstwo dzieci. Akt był inicjatywą Stanów Zjednoczonych, natomiast w filmie akcja umiejscowiona jest na całym świecie.
Szczerze powiedziawszy dużo bardziej odpowiada mi pomysł zastosowany w filmie. Targany wyrzutami sumienia Tony Stark staje po stronie nowo utworzonego prawa, a Steve Rogers nie buntuje się „bo tak” tylko poważnie rozważa za i przeciw. Decyzję podejmuje po wielkim zamachu, w którym ginie Król Wakandy, a oskarżenie pada na Zimowego Żołnierza. Podoba mi się to, że nikt nie ma ślepej wiary w to co robi. Natasha (Czarna Wdowa) ciągle zawieszona jest gdzieś pomiędzy przyjaciółmi, Wanda (Scarlett Witch) nie może poradzić sobie z poczuciem winy. Jedynie pewny swoich racji jest chłodno kalkulujący Vision stający po stronie Iron Mana.
Konflikt superbohaterów jest osią napędową całego filmu. Brawa dla scenarzystów, którzy obdarowali każdą ze stron naprawdę mocnymi argumentami. Przy Civil War opierający się na podobnym pomyśle konflikt w filmie Batman v Superman wydaje się po prostu idiotyczną dziecinadą. Scenarzyści do samego końca podrzucają mniejsze lub większe twisty, aby urozmaicić i zaostrzyć wojnę. Bohaterowie cały czas mają swoje wątpliwości, a razem z nimi widzowie, którzy nie wiedzą komu kibicować. Chociaż przed premierą opowiadałem się za #TeamIronMan to podczas seansu już takiej pewności nie miałem. Szkoda tyko, że najsłabiej w całym tym chaosie odnajduje się sam Kapitan Ameryka. Kierujący się szlachetnymi ideałami Steve nie przekonuje i paradoksalnie to ludzie, którzy stanęli po jego stronie i mieli być tłem (#TeamCap) dużo częściej rzucają solidniejsze argumenty. Hawkeye, Czarna Wdowa, Scarlet Witch i Vision mają swoje momenty, ale są to małe epizodziki nie zaburzające opowiadanej historii, a jedynie podkreślające wielkość konfliktu. I bardzo dobrze!
BLACK PANTHER
Black Panther został rewelacyjnie wpisany w wydarzenia z filmu i świetnie się w nim odnajduje. T’Challa to nowy król Wakandy, kraju, który jako jedyny posiada najwytrzymalszy metal na świcie – vibranium. Z Vibranium mamy do czynienia od samego początku MCU, ponieważ tarcza Kapitana Ameryki stworzona jest z tego właśnie metalu. Wątek Wakandy pojawił się też w Avengers: Czas Ultrona, gdzie Andy Serkis grał Ulyssessa Klau, nielegalnego handlarza tym materiałem.
Black Panther oraz jego koci styl walki i bezszelestne poruszanie się jest powiewem świeżości wśród superbohaterów dotychczas goszczących na ekranach naszych kin. Nie zapominajmy, że Wakanda będzie miejscem akcji nadchodzącego solowego filmu z tym bohaterem, a scena po napisach daje wskazówki, że oprócz Pantery będziemy mogli w nim zobaczyć Kapitana Amerykę i/lub Zimowego Żołnierza. Oby!
SPIDER-MAN
Nie da się ukryć, że show kradnie nowy Spider-Man. Tom Holland nie wygrał castingu, on po prostu stał się Peterem Parkerem. Toby Maguire grając 18-letniego Parkera miał 27 lat, Andrew Garfield jeszcze więcej, bo aż 29. Tom Holland, który dopiero skończył 20 lat w roli uczniaka prezentuje się naturalnie, a do tego świetnie czuje się w swojej postaci. Wizerunek nowego Pająka odbiega od komiksowej serii Civil War, gdzie Spider-Man był bardzo znany, a życie prywatne Petera było już bardzo ustatkowane. Nowy Spidey jest bardzo chaotyczny, roztrzepany i po prostu nie może przestać gadać, na co zwracają mu uwagę przyjaciele i, zwłaszcza, przeciwnicy. Sceny Parkera ze Starkiem napakowane są świetnymi dialogami i masą humoru, a dodatkowo pokazują jak będzie wyglądała relacja tej dwójki w przyszłorocznym Spider-Man: Homecoming.
ZEMO
Wbrew krytykom uważam, że Zemo był świetnym złoczyńcą. Nie miał mocy, nie miał super gadżetów, nie miał zwolenników idących za nim w ogień, a jednak doprowadził do wielkiego konfliktu pomiędzy superbohaterami. Ogłupił Kapitana Amerykę, sprowokował Iron Mana i genialnie posłużył się Zimowym Żołnierzem. Mimo złowieszczego nazwiska (Helmut Zemo) można zrozumieć jego motywacje i nawet mu nieco przyklasnąć. To zwykły, inteligentny facet, który stracił wszystko i chce żeby winni jego nieszczęść za to zapłacili.
Gdy generał Ross mówi mu „przegrałeś”, ten odpowiada „na pewno?” i ma dużo racji. Patrząc na konkluzje filmu wydaje się, że Zemo osiągnął swój cel, który był dużo bardziej osobisty niż standardowe rządzenie/zniszczenie świata. Mam nadzieję, że postać powróci np. w Avengers: Infinity War, bo może jeszcze sporo namieszać.
AKCJA
Sceny akcji to mieszanina bardzo brutalnych i szybkich starć z Zimowego Żołnierza z widowiskowymi bitwami rodem z Avengers. Braciom Russo udało się znaleźć złoty środek rozdzielając na oddzielne sekcje pojedynki wręcz z epickimi starciami superbohaterów.
Najbardziej spektakularna jest scena walki na lotnisku, gdzie rękawice krzyżują wszyscy bohaterowie. Salwy śmiechu wywołują akcje Ant-Mana, który dzięki swoim nietypowym zdolnościom załazi za skórę (i zbroję – dosłownie) wszystkim z #TeamIronMan. Zaskakująco w Civil War Scott Lang pokaże się po raz pierwszy jako Giant Mani jestem bardzo ciekawy jak zostanie to rozwinięte w filmie Ant-Man and the Wasp.
W lotniskowej potyczce bierze też udział Spider-Man, który z miejsca porywa widownię. Jego starcie z Falconem i Zimowym Żołnierzem jest tak widowiskowe i jednocześnie zabawne, że będę to oglądał na BluRay wielokrotnie. To trzeba po prostu zobaczyć.
W scenach akcji rozczarowuje Iron Man i War Machine. Człowiek z Żelaza pełniący rolę przywódcy nie jest tak spektakularny jak mógłby być i bardzo często dostaje bęcki od innych. Oprócz ostatniego pojedynku walczący Iron Man w odróżnieniu od mocno akcentowanego Tony’ego Starka kręci się gdzieś na drugim i trzecim tle.
Kapitan Ameryka: Wojna Bohaterów to dla historii Steve’a Rogersa mały krok do tyłu, ale za to wielki krok do przodu dla Kinowego Uniwersum Marvela. Konsekwencje decyzji podejmowanych przez superbohaterów to nie tylko groźne spojrzenia, ale też prawdziwe ludzkie dramaty. Fabuła nie trzyma w napięciu tak mocno, jak w poprzednim filmie o „harcerzyku”, ale większy nacisk na rozwój bohaterów również sprawdza się świetnie. W moim prywatnym rankingu wskakuje na czwarte miejsce filmów bazujących na komiksach (1. Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz, 2. Deadpool, 3. Avengers).
CO DALEJ W MCU?
W listopadzie pojawi się Doctor Strange z Benedictem Cumberbatchem (Sherlock) w roli głównej. Strange wniesie do MCU magię, która do tej pory nie była obecna w uniwersum. Jest to wielki test dla Marvela, ale jeśli udało się w to wszystko wpisać Thora to i magia znajdzie swoje miejsce. W lipcu 2017 natomiast Spider-Man: Homecoming, gdzie Peter Parker zacieśni więzi z Tony’m Starkiem, a jego przeciwnikiem będzie sam Micheal Keaton! Dwa miesiące przed Pajączkiem Strażnicy Galaktyki 2, gdzie zostanie rozwinięty wątek Thanosa i prawdopodobnie dowiemy się jak Star Lord i spółka dołączą do Avengers. Pod koniec przyszłego roku Thor: Ragnarok, czyli Thor i Hulk razem w kosmosie! Liczę na świetne powiązanie ze Strażnikami i solidne podwaliny pod Avengers: Infinity War Part I w 2018 roku!
