MISSION: IMPOSSIBLE – DEAD RECKONING PART ONE | Recenzja filmu

Pierwsze Mission Impossible obejrzałem na kasecie VHS z tatą, ale już od dwójki za każdym razem meldowałem się w kinie. Przy Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One nie mogło być inaczej. Moja recenzja.

7 minut Marcina Dorocińskiego

Pamiętam jak bardzo emocjonowałem się angażem Marcina Dorocińskiego. Jego rola owiana była tajemnicą, choć można było się domyślić, że nie będzie to wielka rola. I tak jest w istocie. Dorociński pojawia się w trwającym 7 minut prologu, jako kapitan nuklearnej łodzi podwodnej. Polak nie ma wspólnych scen z Tomem Cruisem, natomiast wstęp ten ma bardzo ważny wydźwięk dla całego filmu. Pewnie znajdą się malkontenci, którzy będą marudzić, że to tylko 7 minut. Ale to bzdury. To AŻ 7 minut w najważniejszej serii filmowej w karierze Toma Cruise’a. Szacun i zazdro :)

Dead Reckoning Part One

Ethan Hunt (Tom Cruise) otrzymuje informacje o eksperymentalnej, niezwykle zaawansowanej sztucznej inteligencji. Entity potrafi włamać się do każdego systemu każdej światowej organizacji i dowolnie manipulować ich technologią. Gigantyczne zagrożenie jest zarazem łakomym kąskiem dla władz każdego liczącego się w wyścigu zbrojeń kraju. Jednak zdobycie składającego się z dwóch części klucza do kodu źródłowego to tylko połowa sukcesu, bowiem trzeba też namierzyć samo SI…

Mission Impossible fabułą stoi

Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One zaskakuje pewną kameralnością. Jak na standardy serii, rzecz jasna. Fabularnie mamy do czynienia z klasycznym filmem szpiegowskim. Podwójni agenci, mylenie tropów, kilka walczących ze sobą frakcji i dość oczekiwane zwroty akcji. I to wszystko świetnie ze sobą współgra. Fabuła jest spójna, ciąg przyczynowo-skutkowy mniej więcej zachowany. Czego chcieć więcej w tego typu produkcji? Na początku bałem się, że temat AI zdominuje film, ale na szczęście moje obawy zostają szybko rozwiane. Możliwości SI są kreatywnie wykorzystywane podczas kolejnych misji, natomiast nic nie wykracza poza znane nam ramy serii.

1 z 7

Siła kobiet

Ciekawostka
Marcin Dorociński to nie jedyny polski akcent. W jednej ze scen postać Hayley Atwell, Grace posługuje się polskim paszportem. Zdążyłem rozczytać, że według dokumentu urodziła się 15 czerwca 1994 roku i nazywa się Bogna Maramaros. Nie gra tylko miejsce urodzenia, bo KF Inoraclaw brzmi jak nieudana próba zapisania „Inowrocław” :)

Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One wprowadza do fabuły sporo kobiecych postaci. Powraca Isla Faust (Rebecca Feguson), natomiast dużo większą rolę ma Hayley Atwell. Jej Grace to utalentowana złodziejka o nieodpartym uroku. Grace świetnie zgrywa się z Ethanem i nie sposób jej nie polubić. To jednak nie wszystko, ponieważ po drugiej stronie pojawia się Pom Klementieff (Mantis ze Strażników Galaktyki) jako Paris. Mówi mało, ale potrafi napsuć krwi Huntowi i jego ekipie. Jest jeszcze Vanessa Kirby wcielająca się w postać Białej Wdowy. Bardzo fajnie i zróżnicowanie napisane postaci!

Tom Cruise

Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One nie oferuje zbyt wielu scen akcji. Samych misji jest sporo, ale momentów definiujących serię może ze dwa. Szaleńczy pościg ulicami Rzymu, podczas którego zniszczono chyba kilkadziesiąt aut i motocykli został zrealizowany z zachowaniem wrażenia autentyczności. Jest tam kilka skrótów myślowych (zakładam, że kilka scen zostało wyciętych), natomiast całość wygląda fantastycznie. Tak, jak Tom Cruise nas do tego przyzwyczaił.

Film promowała sekwencja w pociągu z trzeciego aktu filmu. Ta, w której Tom Cruise po raz kolejny przełamuje aktorskie bariery. Jego kaskaderski wyczyn na motocyklu przyćmiewa absolutnie wszystko, czego na ekranie kiedykolwiek dokonali aktorzy. Jeśli wyczyny Toma w Top Gun: Maverick zostawiały szczęki na podłodze to jego akrobacja na motocyklu to jeszcze przebija. O dziwo cała sekwencja w pociągu nie jest rozbuchana do granic możliwości. Akcja wpisuje się w tę umowną „kameralność” produkcji. Pojedynki starają się zachować poczucie realizmu, walki na dachu pędzącego pociągu również nie przeczą prawom fizyki. Bardzo podoba mi się ta konwencja.

Sprawdźcie making-off wspomnianej wyżej sceny:

Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One – podsumowanie

Za rok po raz ostatni spotkamy się z ekipą Ethana Hunta. Nie wiem czy w historii kina znajdziemy serię, która niemal przez trzydzieści lat trzyma równy, bardzo wysoki poziom. Mission Impossible: Dead Reckoning Part One to film przemyślany, dobrze napisany i dopiero na drugim miejscu widowiskowy. W kinie akcji nie znajdziecie nic lepszego!